Αμυγδαλόπιτα ή και Τούρτα Αμυγδάλου

εάν τη στολίσουμε με σαντιγύ, ιδανική για γενέθλια

υλικά

* το φλυτζάνι είναι χωρητικότητας 250 ml

6 αυγά μέτρια

1 πακέτο 250 γρ. βιτάμ σόφτ, αφαιρώ μια κουταλιά

1 φλυτζάνι ζάχαρη

2/3 φλυτζανιού χυμό φρέσκου πορτοκαλιού

1/3 φλυτζανιού κονιάκ (δεν παραλείπεται, επειδή είναι η χημεία του με τη σόδα που φουσκώνει αποτελεσματικά το βαρύ υλικό των αμυγδάλων)

250 γραμμάρια αμυγδαλόψιχα αλεσμένη

2 φλυτζάνια σιμιγδάλι ψιλό

φουσκωτικά: 3 κουταλιές τσαγιού baking powder

2/3 κουταλιάς τσαγιού σόδα μαγειρικής

μυρωδικά: ξύσμα ενός πορτοκαλιού ή λεμονιού

1,5 κουταλιά σούπας κανέλλα

1/3 κουταλιάς τσαγιού αμυγδαλόλαδο

σιρόπι μετά το ψήσιμο: 1,5 φλυτζάνια ζάχαρη

2 φλυτζάνια νερό

1 μεγάλο ξύλο κανέλλας σπασμένο σε κομμάτια

3 κουταλάκια τσαγιού ανθόνερο + λίγη φλούδα λεμόνι

Εκτέλεση

Χτυπάμε στο μίξερ τα ασπράδια με μια μικρή πρέζα αλάτι μέχρι να γίνουν μαρέγκα και τη βάζουμε στο ψυγείο

Χτυπάμε τη μαργαρίνη με τη ζάχαρη να αφρατέψει και προσθέτουμε τους κρόκους ένα-ένα χτυπώντας μέχρι να ασπρίσουν.

Διαλύουμε τα φουσκωτικά στο μισό χυμό πορτοκαλιού ανακατεύοντας με το κουταλάκι γρήγορα, επειδή ο χυμός φουσκώνει αμέσως και το ρίχνουμε στο μείγμα χτυπώντας και προσθέτοντας και το υπόλοιπο χυμό πορτοκαλιού.

Προσθέτουμε τα μυρωδικά.

Προσθέτουμε τα αλεσμένα αμύγδαλα και το κονιάκ, χτυπώντας ελαφρά.

Προσθέτουμε στο μείγμα το σιμιγδάλι σταδιακά, χτυπώντας πολύ λίγο στην αρχή της πρώτης δόσης και μετά ανακατεύοντας μόνο. Στο τέλος με πολύ απαλές κινήσεις προς μία κατεύθυνση ανακατεύουμε –μάλλον τυλίγουμε με υπομονή και λατρεία- τη μαρέγκα μέσα στο μείγμα. Ο χυλός δεν πρέπει να είναι ρευστός, αλλά ούτε ζυμάρι (εάν είναι σφικτός, βάζουμε λίγο γάλα ή χυμό, εάν είναι αραιός βάζουμε λίγο σιμιγδάλι).

Ταψάκι στρογγυλό που καλύπτουμε τον πάτο με λαδόχαρτο (φροντίζουμε να αφήσουμε κάποιες γωνίες του χαρτιού στα πλαϊνά του ταψιού ώστε να πιάσουμε αυτές τις γωνίες και να το βγάλουμε εύκολα από το ταψί αργότερα), βουτυρωμένο με μαργαρίνη και πασπαλισμένο με αλεύρι. Ρίχνουμε μέσα τον χυλό.

Φούρνος στους 180 Κελσίου, ψήσιμο 50 λεπτά, έως και 1 ώρα, ανάλογα με τη δύναμη του φούρνου (στο φούρνο μου προτιμώ τον αέρα, άλλοι βάζουν πάνω και κάτω αντίσταση). Δεν ανοίγουμε το φούρνο ποτέ εάν δεν έχουν περάσει 40 λεπτά από την έναρξη του ψησίματος. Αν δούμε τότε ότι η πίτα πάει να αρπάξει από πάνω βάζουμε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο μέχρι να ολοκληρωθεί το ψήσιμο ώστε να βγαίνει καθαρό, χωρίς ίχνη χυλού, ένα μαχαίρι ή ένα ξύλινο καλαμάκι για σουβλάκι με το οποίο τρυπάμε την πίτα στο κέντρο για να δούμε εάν ψήθηκε εσωτερικά.

Βγάζουμε από το φούρνο και βράζουμε το σιρόπι σε μέτρια φωτιά με τα μυρωδικά του 5-7 λεπτά από όταν αρχίσει να κοχλάζει. Ενώ η πίτα είναι ακόμη ζεστούλικη (ένα τέταρτο μετά που τη βγάλαμε από το φούρνο) την τρυπάμε με μια οδοντογλυφίδα με πολλές τρυπούλες όλο το πάνω μέρος και μετά με πολλή υπομονή κουταλιά-κουταλιά ρίχνουμε το σιρόπι, επανερχόμενοι πολλές φορές σε όλα τα σημεία της επιφάνειας, μέχρι να το εξαντλήσουμε. Σκεπάζουμε με μια πετσέτα και το αφήνουμε να ξεκουραστεί και να απορροφήσει.

Η μετατροπή της πίτας σε Τούρτα

250 γραμ. κρέμα γάλακτος με πλήρη λιπαρά (αλλιώς δεν γίνεται)

λίγες κουταλιές άχνη ζάχαρη

λίγες σταγόνες αμυγδαλόλαδο για άρωμα + 1 βανίλια

Όταν κρυώσει εντελώς μετά από 6 περίπου ώρες, στολίζουμε με κρέμα σαντιγύ που την κάνουμε μόνοι μας. Το μπωλ και τα χτυπητήρια που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να τα έχουμε βάλει στην κατάψυξη για 15΄ ώστε να είναι πολύ κρύα/η κρέμα να είναι και εκείνη καλά κρυωμένη στη συντήρηση. Χτυπάμε στο μάξιμουμ στο μίξερ, αλλά όχι πάρα πολύ γιατί θα κόψει και θα γίνει βούτυρο, ούτε λίγο επειδή θα είναι ρευστή και δεν θα στέκεται πάνω στην πίτα. Απλώνουμε τη σαντιγύ με μαχαίρι ή κορνέ και στολίζουμε με καβουρδισμένα χοντροκομμένα αμύγδαλα. Τρώγεται μετά μεγάλης μανίας!!!

Πόπη Πηγιάκη, Καθηγήτρια Παιδαγωγικής

διδάσκει ζαχαροπλαστική